Adaptacja to przystosowanie się do nowego środowiska społecznego, sytuacji, warunków, jak również zmniejszenie odczuwania określonych bodźców, wskutek ich długotrwałego działania. Dla małego dziecka, takim nowym środowiskiem jest przedszkole. Moment pójścia do przedszkola jest bardzo ważnym wydarzeniem. Te pierwsze doświadczenia społeczne często odbijają się na dalszym życiu dziecka. Otoczone, dotychczas, troską i uwagą rodziny, nagle znajduje się w miejscu, gdzie wszystko jest nowe, obce, inne: przedmioty, osoby, rytm dnia. Niektóre dzieci są wówczas zaciekawione, inne zaś niespokojne, niepewne, boją się zostać same- bez rodziców. Ich poczucie bezpieczeństwa zostaje zachwiane. Część dzieci przystosowuje się dość szybko, u innych okres aklimatyzacji trwa nieco dłużej. Są i takie dzieci, które mają ogromne trudności z adaptacją do warunków przedszkolnych. Największe problemy z przystosowaniem się mają dzieci, które miały przykre doświadczenia w relacjach z osobami dorosłymi, są nieśmiałe, lękliwe, miały mało kontaktów z rówieśnikami, których rodzice są nadopiekuńczy. Zdarza się także, że dzieci nie lubią lub boją się nauczycielki. Reakcje dzieci w sytuacjach zagrożenia bywają bardzo różne. Może to być płacz, wycofanie, pozorna akceptacja, zaburzenie funkcjonowania np. jąkanie, moczenie nocne. W przypadku nasilania się tych ostatnich, wskazane jest, aby zabrać dziecko z przedszkola. Często uważa się, że takie zachowania są normalne w okresie adaptacyjnym, jednakże, powstałe wówczas urazy psychiczne, mogą mieć poważny wpływ na przyszłość dziecka. Bardzo ważne jest, by te pierwsze doświadczenia dziecka z przedszkolem, przebiegały w atmosferze bezpieczeństwa, spokoju, łagodności. Często zdarza się, że osoby dorosłe bardziej przeżywają pójście dziecka do przedszkola, niż ono same. Nasuwa się więc pytanie: jak pomóc maluchom oraz ich rodzicom, aby przezwyciężyć te trudności..? Najważniejsze wydaje się tutaj, by nauczyciel zdobył ich zaufanie, by wszyscy wzajemnie poznali się i zaakceptowali. Istotne jest zatem, stworzenie ciepłej i serdecznej atmosfery w kontaktach z rodzicami oraz ich dziećmi. Bardzo ważną rolę, odgrywa także współpraca z rodzicami: wymiana spostrzeżeń na temat dziecka, systematyczne komunikowanie się w sprawach dotyczących dziecka – jego funkcjonowanie w grupie przedszkolnej. Ponadto, należy zwrócić szczególną uwagę na zapewnienie ciepłego klimatu w grupie przedszkolnej oraz indywidualne podejście do potrzeb małego dziecka – przedszkolaka. Stwarzanie ciekawych, innowacyjnych sytuacji edukacyjnych pozwala rozbudzać wyobraźnię dziecka, a także pozytywnie wpływa na budowanie obrazu przedszkola w oczach dziecka. Zatem pełną inicjatywę działań edukacyjnych pozostawia się nauczycielom, którzy stosując cały bagaż metod i form pracy z dziećmi, kształtują w swoich wychowankach postawę twórczą - chęć współdziałania z rówieśnikami, partnerskie relacje między dziećmi oraz ich otwarta postawa, pozwalają na pozytywną realizację celów wychowania przedszkolnego ukierunkowanych na wszechstronny prawidłowy rozwój dziecka. Takie traktowanie edukacji przedszkolnej przyniesie oczekiwane efekty, a także uśmiech dziecka i zadowolenie rodziców.Adaptacja to przystosowanie się do nowego środowiska społecznego, sytuacji, warunków, jak również zmniejszenie odczuwania określonych bodźców, wskutek ich długotrwałego działania. Dla małego dziecka, takim nowym środowiskiem jest przedszkole. Moment pójścia do przedszkola jest bardzo ważnym wydarzeniem. Te pierwsze doświadczenia społeczne często odbijają się na dalszym życiu dziecka. Otoczone, dotychczas, troską i uwagą rodziny, nagle znajduje się w miejscu, gdzie wszystko jest nowe, obce, inne: przedmioty, osoby, rytm dnia. Niektóre dzieci są wówczas zaciekawione, inne zaś niespokojne, niepewne, boją się zostać same- bez rodziców. Ich poczucie bezpieczeństwa zostaje zachwiane. Część dzieci przystosowuje się dość szybko, u innych okres aklimatyzacji trwa nieco dłużej. Są i takie dzieci, które mają ogromne trudności z adaptacją do warunków przedszkolnych. Największe problemy z przystosowaniem się mają dzieci, które miały przykre doświadczenia w relacjach z osobami dorosłymi, są nieśmiałe, lękliwe, miały mało kontaktów z rówieśnikami, których rodzice są nadopiekuńczy. Zdarza się także, że dzieci nie lubią lub boją się nauczycielki. Reakcje dzieci w sytuacjach zagrożenia bywają bardzo różne. Może to być płacz, wycofanie, pozorna akceptacja, zaburzenie funkcjonowania np. jąkanie, moczenie nocne. W przypadku nasilania się tych ostatnich, wskazane jest, aby zabrać dziecko z przedszkola. Często uważa się, że takie zachowania są normalne w okresie adaptacyjnym, jednakże, powstałe wówczas urazy psychiczne, mogą mieć poważny wpływ na przyszłość dziecka. Bardzo ważne jest, by te pierwsze doświadczenia dziecka z przedszkolem, przebiegały w atmosferze bezpieczeństwa, spokoju, łagodności. Często zdarza się, że osoby dorosłe bardziej przeżywają pójście dziecka do przedszkola, niż ono same. Nasuwa się więc pytanie: jak pomóc maluchom oraz ich rodzicom, aby przezwyciężyć te trudności..? Najważniejsze wydaje się tutaj, by nauczyciel zdobył ich zaufanie, by wszyscy wzajemnie poznali się i zaakceptowali. Istotne jest zatem, stworzenie ciepłej i serdecznej atmosfery w kontaktach z rodzicami oraz ich dziećmi. Bardzo ważną rolę, odgrywa także współpraca z rodzicami: wymiana spostrzeżeń na temat dziecka, systematyczne komunikowanie się w sprawach dotyczących dziecka – jego funkcjonowanie w grupie przedszkolnej. Ponadto, należy zwrócić szczególną uwagę na zapewnienie ciepłego klimatu w grupie przedszkolnej oraz indywidualne podejście do potrzeb małego dziecka – przedszkolaka. Stwarzanie ciekawych, innowacyjnych sytuacji edukacyjnych pozwala rozbudzać wyobraźnię dziecka, a także pozytywnie wpływa na budowanie obrazu przedszkola w oczach dziecka. Zatem pełną inicjatywę działań edukacyjnych pozostawia się nauczycielom, którzy stosując cały bagaż metod i form pracy z dziećmi, kształtują w swoich wychowankach postawę twórczą - chęć współdziałania z rówieśnikami, partnerskie relacje między dziećmi oraz ich otwarta postawa, pozwalają na pozytywną realizację celów wychowania przedszkolnego ukierunkowanych na wszechstronny prawidłowy rozwój dziecka. Takie traktowanie edukacji przedszkolnej przyniesie oczekiwane efekty, a także uśmiech dziecka i zadowolenie rodziców.